วันนี้ขอเล่าถึงซีรีส์ญี่ปุ่นเรื่อง “3-nen-A-gumi” หรือชื่อไทยว่า “ปี3 ห้อง A ตั้งแต่ตอนนี้ทุกคนคือตัวประกัน” เรื่องนี้มีลูกเพจสาวน้อยน่ารักแนะนำมาให้ เปิดดูแล้วคิดในใจว่า…ทำไมมันดาร์คอย่างนี้ แต่พอดูแล้วกลับสนุกขึ้นเรื่อยๆ และเห็นอะไรบางอย่างที่คิดไม่ถึง
เรื่องราวในซีรีส์เล่าถึงคุณครูหนุ่มคนหนึ่งชื่อว่า “ฮิรากิ” เขามีบุคลิกขี้กลัว ไม่สู้คน เป็นครูที่ถูกนักเรียนเกเรกลั่นแกล้ง แต่ก่อนจะถึงวันจบการศึกษา 10 วัน คุณครูฮิรากิก็เปลี่ยนไปเป็นอีกคน เขาจับเด็กนักเรียน 29 คน ในห้องที่ตัวเองสอนไว้เป็นตัวประกัน เพื่อให้เด็กเหล่านั้นตอบคำถามว่า…ทำไม “เรนะ” ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาถึงฆ่าตัวตาย ถ้าตอบไม่ได้ทุกคนจะไม่รอดออกไปภายใน 10 วันนี้
1 คำถาม 1 คำตอบ ภายในเวลา 1 วัน เมื่อนักเรียนตอบคำถามหนึ่งได้ คำตอบก็เชื่อมโยงไปหาคำถามถัดไปว่า “ทำไมถึงทำอย่างนั้น” “ใครเป็นคนทำ” และ “ทำแบบนั้นทำไม”
“ทำแบบนั้นทำไม” ในเมื่อเรนะเป็นเด็กสาวน่ารักมากคนหนึ่ง เธอเล่นกีฬาเก่ง เป็นนักกีฬาว่ายน้ำระดับประเทศ ความดังของเธอทำให้ทุกคนรู้จักในฐานะดาวโรงเรียน
ทำไมถึงมีคลิปแอบถ่ายของเธอออกมา และคนปล่อยคลิปต้องการอะไร
เรื่องราวค่อยๆ เปิดเผย ในขณะที่สื่อรายงานข่าวไม่ซ้ำกันเลยว่าใครผิด แต่ทุกวันกระแสในโลกโซเชียลจะมีคนออกมาแสดงความคิดเห็นมากมาย ทั้งประณามและโจมตีคนที่สื่อคาดการณ์ว่าทำผิด
น่าคิดตรงที่…เมื่อเปลี่ยนคนผิด เป้าหมายการโจมตีก็เปลี่ยนไป
เรามีสิทธิ์พิพากษาคนอื่นด้วยคำพูดตั้งแต่เมื่อไหร่หนอ หรือตั้งแต่ที่เราไม่ต้องพูดกับเขาต่อหน้าแต่เปลี่ยนมาเป็นการพิมพ์ลงไปแทน
ในเมื่อกล้าทำผิดก็ต้องโดนลงโทษ…ลงโทษด้วยนิ้วของเราที่ช่วยเป็นกระบอกเสียงให้คนที่ถูกทำร้าย
…เพื่อให้สังคมดีขึ้น
…หรือเพื่อแสดงความคิดเห็นว่าเรารู้จักผิดชอบชั่วดีกว่าคนอื่น
…หรือแค่สนุก…ที่ได้พิมพ์
น่าแปลกที่การช่วยคนในโลกออนไลน์มีมากมายกว่าในชีวิตจริง
ช่วย…โดยที่เราเองก็ไม่รู้ว่ามันจริงแค่ไหน แค่เราได้รับข่าวมา…ว่ามันใช่ ว่ามันจริง
อินเทอร์เน็ตได้เชื่อมโยงข้อมูลข่าวสารทุกอย่างเข้าหากันด้วยความรวดเร็ว คำพูดปากต่อปากถูกส่งต่อและในที่สุดมันก็ถึงผู้รับและบาดลึกลงไปในจิตใจของคนๆ นั้น
ในขณะที่เรากรีดใจคนอื่นด้วยคำพูด คนที่อ่านเจ็บปวดและอับอายจากมือที่มองไม่เห็น
เขาต้องอยู่ด้วยความหวาดระแวง พลังของโซเชียลเน็ตเวิร์กไม่ใช่แค่การเชื่อมคนเข้าหากัน แต่มันสามารถแยกคนออกจากสังคมที่เขาเคยอยู่ได้ด้วย
น่าเศร้าที่บาดแผลไม่มีร่องรอย…เพื่อจะได้เป็นสิ่งยืนยันว่าเขาเจ็บปวดจริงๆ กับทุกคำที่เราพิมพ์ลงไป
——————————
ข่าวสารในโลกออนไลน์ที่เราร่วมแสดงความคิดเห็น แชร์ เรามีข้อมูลที่ถูกต้องอยู่ในมือกี่เปอร์เซ็นต์
อะไรคือความจริง เราคัดกรองสิ่งเหล่านั้นได้ “ถูกต้อง” มากน้อยแค่ไหน
คนที่ทำผิดควรต้องได้รับโทษ แต่ถ้าเราเป็นเขา เป็นพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เป็นคนในครอบครัวของเขา เราจะรู้สึกอย่างไร ถ้าเป็นเราบ้างที่ถูกกระทำ
เรามีสิทธิ์จริงๆ ใช่ไหม ที่จะพิพากษาเหตุการณ์ในชีวิตของคนอื่นด้วยคำพูดที่ออกมาจากปลายนิ้วของเราทั้งที่ยังไม่ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขามาก่อน
เป็นซีรีส์ดีที่อยากแนะนำ…เพราะมีข้อคิดดีๆ ที่เล่าไม่ได้ทั้งหมด ^^
#ขอบคุณซับไทยจากเพจ Daisuki JDrama
#Let's think
#3 nen a gumi
#สนามอ่านเล่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น