สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก

“ตราบใดที่เรารักใครสักคนอย่างจริงใจ เราก็มีสิทธิ์ห่วงใยคนๆ นั้น”

วันแห่งความรักแบบนี้คิดถึงหนังไทยเรื่องหนึ่งที่เคยดูแล้วชอบมาก “สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก” เป็นเรื่องราวของ “พี่โชน” และ “น้องน้ำ” ในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง น้ำเป็นเด็กสาวหน้าตาบ้านๆ ธรรมดาๆ ที่พยายามจะสวยเพื่อให้พี่โชนหันมามองเธอ

น้ำทำทุกอย่าง ทั้งขัดตัวให้ขาว ทำตัวให้สวย ไปเล่นละครเวที สมัครเป็นดรัมเมเยอร์ ทำให้ตัวเองดูน่าสนใจขึ้น

ผ่านไปหลายปีน้ำกลายเป็นคนสวยที่น่าชื่นชม แต่คนที่เข้ามาหาน้ำกลับเป็นเพื่อนของพี่โชนแทน ความผิดฝาผิดตัวนี้ทำให้เธออึดอัด

เหมือนจะไม่สมหวัง แต่เมื่อเราดูจนจบ ความรักของน้ำก็ไม่เคยผิดหวัง

 

ในสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก หนังทำให้คนดูสงสารน้ำที่แอบรัก และเปลี่ยนเป็นความซึ้งใจเมื่อรู้ถึง “รักที่ไม่แสดงออก” ของพี่โชนแทน

ดีงามเมื่อถ่ายทอดความรักของน้ำในช่วงต้น และบอกเล่าความรู้สึกของพี่โชนในช่วงปลาย ทุกอย่างคลี่คลายและทำให้เห็นแง่มุมสวยงามของความรัก ไม่ว่าจะเป็นรักที่แอบซ่อนหรือเปิดเผยใจออกมา

เราสามารถ “รักใครคนหนึ่ง” ได้เสมอ ไม่ว่าคนๆ นั้นจะรู้หรือไม่ ถ้าเราวาง “หัวใจ” ได้ถูกต้อง

ความรักไม่ได้จบลงเมื่อ “เขาไม่รัก”

เพราะรักคือสิ่งที่เกิดขึ้นในใจเราและดำเนินต่อไปในใจเรา

เหมือนพี่โชนที่สามารถรักน้ำได้อย่างเงียบเชียบและทำสิ่งดีๆ เพื่อเธอ

ตราบใดที่เรารักใครสักคนอย่างจริงใจ รักของเราจะไม่มีเงื่อนไข สิทธิ์ในการห่วงใยยังเป็นของเราเสมอ

#สุขสันต์วันวาเลนไทน์
#แอบรักรุ่นพี่
#แอบชอบรุ่นน้อง
#สนามอ่านเล่น