“หากถูกตราหน้าว่าสองใจ…”
"ขุนช้างขุนแผน" เป็นกลอนเสภาที่ถูกแต่งและเรียบเรียงโดยกวีเอกหลายท่านในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 แห่งราชวงศ์จักรี เรื่องราวเล่าถึงการแย่งชิงความรักในสังคมไทยยุคที่ผู้ชายมีอำนาจเหนือผู้หญิง ผ่านสองตัวละครเอกเจ้าของชื่อเรื่อง "ขุนช้าง" และ "ขุนแผน"
ขุนช้างเป็นลูกของขุนศรีวิชัยและนางเทพทอง เศรษฐีใหญ่เมืองสุพรรณบุรี เขามีหน้าตาอัปลักษณ์มาตั้งแต่เกิด จนแม้แต่แม่ผู้ให้กำเนิดเห็นหน้าครั้งแรกยังตกใจ
ผิดกับขุนแผนลูกของขุนไกรพลพ่ายและนางทองประศรี เขามีชื่อจริงที่พ่อแม่ตั้งให้ว่า "พลายแก้ว" ในตอนที่ตั้งท้องนั้นนางทองประศรีฝันว่ามีคนเอาแหวนเพชรเม็ดงามมาให้ เมื่อเติบโตขึ้นลูกคนนี้กลายเป็นชายหนุ่มรูปงามและเก่งกล้าในเชิงรบ
ผู้ชายสองคนที่ลักษณะแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวกลับหลงรักผู้หญิงคนเดียวกัน เธอคือ “นางพิมพิลาไลย” ลูกสาวของนางศรีประจัน ความสวยของเธอได้ชักนำพวกเขาเข้ามาในชีวิต
ขุนแผน เขาคือความรักครั้งแรกและเป็นสามีที่นางพิมแต่งงานด้วยอย่างถูกต้องตามประเพณี ขุนแผนเป็นคนเจ้าชู้ ก่อนจะแต่งงานอยู่กินกันเขาเคยมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงมาแล้วหลายคน แต่ขุนแผนรักนางพิมมากที่สุด ถึงขนาดเคยออกปากกับแม่ว่านอกจากนางพิมแล้วเขาจะไม่แต่งงานกับใคร
เหมือนจะเป็นผู้หญิงที่โชคดี แต่สามีที่นางพิมหวังจะครองคู่อยู่ด้วยทั้งชีวิตคนนี้กลับได้รับคำสั่งให้ออกไปรบ เขาหายไปนานจนเธอไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร นางพิมทุกข์ใจมากจนล้มป่วย รักษาอย่างไรก็ไม่หายจนขรัวตาจูที่วัดแนะนำให้เปลี่ยนชื่อเป็น “วันทอง” อาการจึงดีขึ้น
ชื่อที่เปลี่ยนนี้เป็นที่รู้จักมากขึ้นในเวลาต่อมา ใช้เรียกในเชิงลบว่าเป็น “นางวันทองสองใจ” เปรียบเปรยถึงผู้หญิงหลายใจที่รักผู้ชายสองคน
เพราะมีขุนช้างก้าวเข้ามาเป็นผู้ชายคนที่สองในชีวิต ในอดีตเขาเคยเข้ามาติดพันและแสดงออกว่าชอบเธอ แต่สองตานางวันทองไม่เคยแลเขา มาครั้งนี้เมื่อขุนแผนไม่อยู่ ขุนช้างจึงฉวยโอกาสแต่งเรื่องหลอกนางศรีประจันว่าขุนแผนตายแล้วในสนามรบ หากไม่อยากให้นางวันทองเป็น “ม่ายหลวง” ที่ต้องถูกริบตัว ริบเรือนเข้าวัง ก็ต้องให้นางวันทองแต่งงานกับเขา
นางศรีประจันหลงเชื่อบังคับให้ลูกสาวแต่งงานกับขุนช้าง แม้นางวันทองจะไม่เชื่อว่าขุนแผนตายแล้วจริงๆ แต่เธอก็ขัดแม่ไม่ได้ ทำได้เพียงรักษาตัวไม่ยอมมีความสัมพันธ์ฉันผัวเมียกับขุนช้าง เฝ้ารอขุนแผนกลับมา…
ผ่านไปวันแล้ววันเล่า ในที่สุดขุนแผนก็กลับมาจริงๆ พร้อมชัยชนะ… และเมียพระราชทานคนใหม่ชื่อว่า “นางลาวทอง”
นางวันทองเห็นดังนั้นก็แค้นใจมาก พลั้งปากด่าว่าขุนแผนและนางลาวทองอย่างเจ็บแสบ ตัวขุนแผนกลับมาเห็นเมียแต่งงานใหม่กับชายอื่นแล้วยังด่าเขาเสียไม่มีดี จึงโกรธจัดตัดขาดความสัมพันธ์ฉันผัวเมีย ทิ้งให้นางวันทองอยู่กับขุนช้าง และพานางลาวทองเดินทางไปอยู่กาญจนบุรี
หมดแล้วคนที่จะปกป้อง…นางวันทองเสียท่าถูกขุนช้างปลุกปล้ำในที่สุด แม้จะได้ชื่อว่าเป็นเมียแต่เธอไม่รู้สึกรักขุนช้างเลยสักนิด กลับเกลียดเขาเข้ากระดูกดำมากยิ่งขึ้น
วันคืนผ่านไป…พร้อมจิตใจคนที่เปลี่ยนแปลง เมื่ออยู่ร่วมชายคาเดียวกันทุกวัน นางวันทองได้เห็นความรักที่ขุนช้างมอบให้ เขาไม่เคยทอดทิ้งเธอเหมือนขุนแผน แม้จะไม่รักแต่เธอค่อยๆ เปิดใจและสำนึกตัวได้ว่าเป็นเมียขุนช้างแล้ว
เรื่องน่าจะจบลงแค่นี้ ถ้าขุนช้างไม่ใส่ร้ายขุนแผนจนพระพันวษาที่เป็นกษัตริย์ในขณะนั้นกริ้วขุนแผนจนมีคำสั่งลงโทษให้พานางลาวทองเข้าวัง ด้วยความแค้นใจขุนแผนแอบขึ้นเรือนขุนช้างและใช้มนต์สะกดพานางวันทองหนีไป เขาโอ้โลมปฏิโลมจนนางวันทองใจอ่อนยอมคืนดีด้วย
เรื่องไม่จบ เมื่อเหตุการณ์ทำให้ขุนแผนติดคุกอีกครั้ง เพราะเขาทูลขอให้พระพันวษาปล่อยตัวนางลาวทอง จึงเป็นโอกาสให้ขุนช้างมาพาตัวนางวันทองกลับไปอยู่ด้วยอีก
เมื่อกลับไปอยู่กับขุนช้างนั้นนางวันทองกำลังตั้งท้องอ่อนๆ อยู่ด้วย เมื่อเธอคลอด “พลายงาม” ออกมา เขาโตขึ้นมีหน้าตาเหมือนขุนแผนราวกับพิมพ์เดียวกัน ขุนช้างรู้แน่ว่าตนไม่ใช่พ่อจึงหาทางฆ่า แต่พลายงามรู้ตัวก่อนจึงหนีรอดไปได้
จนเวลาผ่านไปนานหลายสิบปี พลายงามจึงกลับมาอีกครั้งเพื่อพาแม่หนีไปอยู่กับพ่อ เมื่อขุนช้างรู้เรื่องจึงไปถวายฎีกาพระพันวษาเพื่อขอตัวนางวันทองคืน
นางวันทองถูกทิ้ง ถูกจับตัวกลับมา ถูกฉุดกลับไป จากผู้ชายที่คิดจะทำอะไรก็ได้จนกระทั่งถูกมองว่าเป็นผู้หญิงหลายใจ “เมื่ออยู่กับผัวก็เข้าข้างผัว เมื่ออยู่กับชู้ก็เข้าข้างชู้” นี่คือสิ่งที่คนทั่วไปคิด
ความจริงผู้ชายที่นางวันทองเคยรักคือขุนแผน แต่เขาไม่เคยรักใครได้นาน ขุนแผนมีหลายรัก…เป็นเพียงรักเร่ที่เห็นค่าของสิ่งนั้นในเวลาก่อนจะได้มาและในเวลาที่เสียไป
ส่วนขุนช้าง…รักจริงๆ แต่รักด้วยความอยากได้ ไม่ใช่ความอยากให้ แม้จะทำดีด้วยทุกอย่างก็อยู่บนพื้นฐานของความต้องการให้ตัวเองมีความสุข
ถ้านางวันทองจะรู้สึกลังเลคงเพราะเลือกไม่ถูกว่าใครที่รักเธอมากกว่ารักตัวเอง ดังนั้นนางวันทองจึงหวังว่าพระพันวษาจะตัดสินใจให้
แต่…พระพันวษาที่รำคาญมหากาพย์ความรักที่ยาวนานนี้เต็มทน รับสั่งให้นำนางวันทองไปฆ่าเสีย เพราะคิดว่าเป็นผู้หญิงสองใจอยู่ต่อไปก็เป็นเสนียดจัญไรแผ่นดิน
จบปัญหารักสามเส้าที่ผู้ชายมีสิทธิ์ช่วงชิง มีเมียหนึ่ง สอง สาม สี่…มีได้ไม่ผิด แต่ผู้หญิงกลับมีความผิด แม้จะ “ไม่เคย” วิ่งไปหา…แต่กลับถูกตราหน้าว่าสองใจ
#ขุนช้างขุนแผน
#นางวันทอง
#นางพิมพิลาไลย
#สนามอ่านเล่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น